ივლისში იმერეთის სოფლებში ვიმუშავეთ, 9 სოფელი მოვინახულეთ და კიდევ 28 მოსწავლეს გადავეცით კომპიუტერი. ვნახეთ როგორ აკეთებენ ქვევრებს ტყემლოვანაში და როგორ თხრიან კარიერებს რგანსა და თაბაგრებში...
როცა ახალ სოფელში ვიწყებთ მუშაობას, მის მისაგნებად რუკას ვიყენებთ. ხშირად რუკა გვღალატობს, მოსწავლეებამდე მისასვლელ გზას გვირთულებს და მხოლოდ ჩვენი მძღოლის - ლერის ინტუიციის იმედად გვტოვებს.
უკვე მივეჩვიეთ, რომ სოფლებში ქუჩებს სახელები და ნომრები არ აწერია, მაგრამ შეგვხვედრია დასახლებები, სადაც თვითონ სოფლის სახელის გარჩევაც კი გაგვჭირვებია. ჭიათურის სოფელი გეზრული ზუსტად ასეთი შემთხვევა იყო.
გადავწყვიტეთ, ჩვენს შემდეგ გეზრულში პირველად ჩამსვლელებისთვის საქმე გაგვემარტივებინა და მანქანაში უცებ მოძიებული რესურსებით სოფლის აბრა განვაახლეთ.
დაიწყო "ფრიდრიხ ნაუმანის ფონდი თავისუფლებისთვის" და "სტრატეგიული დიალოგის ცენტრის" ერთობლივ ბანაკი „ჩართეს“ მოსწავლეებისთვის. პირველი კვირის თემა საზოგადოება, პოლიტიკა და თავისუფლება იყო. აქტივობებს 19 მოსწავლე დაესწრო.
რამდენიმე დღის წინ გავაზიარეთ ვიდეო, სადაც კონფლიქტისპირა სოფლებში ვმოგზაურობთ და კვანტრი ჩვენი შიდა სამზარეულოს შესახებ მოგითხრობთ.
ვიდეომ 500-ზე მეტი მოწონება და 370-ზე მეტი გაზიარება დაიმსახურა!
თუ ჯერაც არ გაგიზიარებიათ ვიდეო, მოუყევით მეგობრებს ინტერნეტის მნიშვნელობაზე. თითო გაზიარებისას პროექტს საშუალოდ 3 ლარი ემატება.
როგორ იცვლება მოსწავლეების ცხოვრება, მათივე სიტყვებით ირინა წალკიდან, „ჩართულია“ 1 წელია
„იმ დღიდან, რაც პროექტში ჩავერთე, ჩემი ცხოვრება საგრძნობლად შეიცვალა. სკოლა დავამთავრე და გადავედი ცხოვრების ახალ ეტაპზე, წინ ბევრი საინტერესო რამ მელის. ვაპირებ სწავლის გაგრძელებას უმაღლეს სასწავლებელში: მინდა, ვისწავლო აღმოსავლეთმცოდნეობაზე და ინტერნეტის დახმარებით ძალიან ბევრ საინტერესო ფაქტს ვიგებ. მინდა, არამარტო ჩემს თავს, არამედ ჩემს ქვეყანასაც გამოვადგე.
გატაცებული ვარ წიგნებით: თავისუფალ დროს ვკითხულობ წიგნებს, ვუყურებ შემეცნებით ფილმებს, რაშიც ინტერნეტი ძალიან მეხმარება.
ლეპტოპსა და ინტერნეტს არამარტო მე, არამედ ჩემი ოჯახის სხვა წევრებიც იყენებენ, მათ შორის ჩემი ძმაც: ინტერნეტის დახმარებით სწავლა გაუადვილდა და პროცესი უფრო საინტერესო გახდა.“
ჭიათურაში კიდევ 50-მდეუფროსკლასელი გველოდება, რომელსაც სჭირდება ინტერნეტი და კომპიუტერი.
ხშირად რუკა გვღალატობს, მოსწავლეებამდე მისასვლელ გზას გვირთულებს და მხოლოდ ჩვენი მძღოლის - ლერის ინტუიციის იმედად გვტოვებს.
გადავწყვიტეთ, ჩვენს შემდეგ გეზრულში პირველად ჩამსვლელებისთვის საქმე გაგვემარტივებინა და მანქანაში უცებ მოძიებული რესურსებით სოფლის აბრა განვაახლეთ. 
